82.
GRAUW IS DE ZEE (TANGO) (Vincent
de Lange)
Grauw
is de zee
van rouw en wee
'k vaar met de storm mee
vind nergens een ree
'k Voel in het zwerven
mijn hart versterven
op drift geraken
het land verzaken
Gedoemd
om doelloos te leven
Het tij de teugels te geven
Naar verdere einders te streven
Is hij die het land achterliet
Van
ruimte en verte bezeten
Van geen thuishaven meer willen weten
Met weer en wind je te meten
Vergetelheid in het verschiet
Grauw
is de zee...
|
83.
ALIE (Roelf
ter Veld)(Trio Bier)
Bij
de geur van steur en garnalen
Verhaalt zij oude verhalen
Verhalen vaak versneden
Met de krant van vandaag
Dan brengt ze ze even tot leven
Haar zonen, eens zag ze ze reven
Trots bij volle manden
Vol met vis, hun brood, hun dood
Alie
zag ze gaan, en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Al haar barensnood geofferd aan de vis
Vaak
staart ze in het niets van de kade,
Paait kinderen met chocolade
Passeert er een oudere jongen
Wordt het kil om haar heen
Want 's zaterdags werd er gezongen
Tot God, dank voor golven bedwongen
Nu bijt ze Hem toe in gebeden
Waar zijn mijn man, mijn Piet, Jan en Kees
Alie
zag ze gaan, en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Al haar levenslust geofferd aan de vis
Wat
heeft het leven nog zin,
Als de zin je wordt ontnomen
Als het leven van alledag,
Overtroeft je bangste dromen
Alie weet het niet ..........
Soms
schreeuwt ze het uit aan de kade
Die vrouw eens trots, vastberaden
En als ze daar staat te schuimen
Lopen vrouwen om uit respect
Om daarna thuis te gaan duimen
Voor zonen ver achter de duinen
Wat Alie is afgenomen, Ontneem mij dat niet
Alie
zag ze gaan, en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Alles wat ze had, geofferd aan de vis
|
84.
DEZE STORM (Jef
Hofmeister)
Ik
sta op het dek en ik kijk naar de hemel,
de hemel is zwart terwijl het toch dag is,
de dag is de nacht deze nacht is de storm,
die 'k al lang heb verwacht
Ze
kwamen al eerder om mij te verzoeken, in alle gaten en hoeken heb ik ze
bedwongen,
van ze gewonnen om verder te leven,
geen krimp weggegeven.
Maar
deze storm,
is al tientallen eeuwen oud
Ja deze storm,
Is op bloed zweet en tranen gebouwd.
De
storm is de kracht die de zeeën doet zieden, de angst geeft haar
macht die de nacht haar kan bieden, de nacht van de donder, die de zeelui
doet hopen, op nog maar een wonder, om hun lot te ontlopen.
Die
stormen die zeeën ik heb ze bevaren, de kusten en kapen, ik speelde
er mee, liet de zeilen vaak staan, ik gebruikte ze eerder om sneller te
gaan.
Maar
deze storm...
'k
Heb van ze gehouden, die stormen van vrouwen, 'k zal mijn dochters zo
noemen, me op hen beroemen, niets aan te doen, men noemde ze zo, maar
deze vrouw is mijn Waterloo.
Waar
de masten van buigen, die de windschuimen koppen en de touwen doet juigen,
die me in stukken zal breken, en die zich op mij en mijn schip, voor alle
zusters zal wreken.
Maar
deze storm,
is al tientallen eeuwen oud
Ja deze storm,
Is op bloed zweet en tranen gebouwd.
Ja
deze storm,
Vind pas rust in mijn dood
Ja deze storm,
Is voor mensen te groot !
|
85.
EILAND IN DE REGEN
(Rowwen Heze)
Hier
kan ik al terecht
Om mijn zorg te verzachten
Een kapitein aan boord van mijn gedachten
Hier
op dit grote meer
Waar alle liedjes klinken
Langs grote donkere sterren
Die altijd blinken
Eiland
in de regen
Als de avond is gedaan
Onder de maan, harde regen
Duurt al een halve eeuw
Van al dat moois verlegen
Eiland in de regen
Het
schip vaart uit
De golven op de kade
Gedreven met de stroom
God heb genade
Verder
door dit land
Om morgen te ontwaken
Als tussen het groene gras
De steigers kraken
Eiland
in de regen...
TUSSENSPEL
(1)
Eiland
in de regen...
TUSSENSPEL
(2)
Eiland
in de regen
|
86. MENEERTJE
PILS (Trio
Bier - Rini
Dobbelaar)
Hij
was klein en hij was mager en zijn boord zat veel te ruim,
Z'n pak was uit de mode, op z'n kraag zat nog wat kruim,
van het twaalfuurtje dat hij opat op kantoor,
met een kopje koffie tussen het cijfers tellen door.
Meneertje
Pils, Meneertje Pils,
Meneertje Pils zou zo graag 's avonds pilsen drinken in de kroeg,
Meneertje Pils, Meneertje Pils,
Zou ook wel gaan, als zijn vrouw hem maar niet sloeg.
Die
vrouw was groot en dik en had altijd een grote bek,
dus
kroop hij in zijn schulp, dat was de allerbeste plek,
om zich te verbergen voor het echtelijk geweld,
en wie hem daar zo zag zei 't is beroerd met Pils gesteld.
Maar
toen brak op een dag voor hem de zon door, want hij won
de hoofdprijs in de Lotto, dat was twee en een halve ton.
Hij was zo bijdehand dat hij er niemand wat van zei.
Want als zijn vrouw het wist, dan was hij al z'n centen kwijt.
Nu
drinkt hij alle dagen, maar hij doet net of hij werkt,
om zes uur komt hij thuis en er is niemand die het merkt,
's avonds zit hij gniff'lend bij z'n lauwe kopje thee,
z'n vrouw speelt nog de baas, maar doet al heel lang niet meer mee.
|
87. SAMEN
(Trio Bier
- Rini
Dobbelaar)
Een
zondagsherfst, de bladeren zwerven langzaam naar benee.
Het regengoud beheert het land voor even.
Ik zeg: "Zo wil ik vallen, val jij met me mee",
Samen, samen, samen,
Zweven
Kijkend
in de spiegel, zie ik jouw ogen in mijn gezicht,
De kleur van weemoed rust in onze haren,
Tijdloos staan wij daar, als een woord in een gedicht,
Samen, samen, samen,
Staren
En
zwijg maar als je zwijgen wilt,
Schuil maar als je schuilen wilt,
Schreeuw maar als je schreeuwen wilt,
Huil maar als je huilen wilt,
Je bent nooit meer alleen,
Nee nooit meer alleen,
Nee nooit meer,
Maar altijd samen, samen, samen.
Al
de vragen die wij hebben worden nooit gesteld,
Het antwoord zou de vraag voorgoed bederven,
Ik lees de zin die dagelijks in je dagboek wordt vermeldt,
Samen, samen, samen,
Sterven
|
88.
OUDE WOLF
(Trio
Bier
- Rini
Dobbelaar)
Amsterdam,
o Amsterdam
jij bent mijn schip in t leven
waar de matroos zijn ziel bevrijdt
door zijn drinkgeld uit te geven
Amsterdam
Amsterdam,
o Amsterdam
jij labyrinth van stegen
waar menig zeeman zijn eenzaamheid
verdrinkt saam met de regen
Amsterdam
ik kijk naar jou
met mijn ogen vol vuur
mijn liefde voor jou zal nooit verdwijnen
Ik drink jouw bloed, bij iedere stap
jij leeft in mij, tot het einde
Amsterdam
Amsterdam, o Oude Wolf
ik loof jou niet om je grachten
maar om de vrijheid die mij bevrijdt
van het kwaad in mijn gedachten
Amsterdam
Amsterdam,
o Amsterdam
jij kunt verlangen verfraaien
waar menig schip verhalen slijt
aan de wind die aan komt waaien
Amsterdam
ik
kijk naar jou
met mijn ogen vol vuur
mijn liefde voor jou zal nooit verdwijnen
Ik drink jouw bloed, bij iedere stap
jij leeft in mij, tot het einde
Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam,Amsterdam!
Amsterdam, Oude Wolf, Amsterdam, Amsterdam!
|
89.
NOU TABE DAN
(Louis Davids)
Vooruit
nou jongens, het is zover
Ik doe het niet voor mijn plezier.
Omdat ik mijn poot op papier heb gezet,
ben ik eenmaal Jan Fuselier.
Ik ga naar de Oost voor een jaar of zes,
en ik weet niet waarom ik het doe.
Dag meiden, dag jongens, hou je maar haaks.
In mijn hart neem ik Mokum mee.
Nou
tabé dan, ik groet je, mijn mooi Amsterdam,
de kapitein staat al op de brug.
Geef me nog een poot, aanstonds gaat de boot.
Nou tabé ik kom over zes jaartjes terug.
Daar
gaan we jongens, we moeten wel.
We gaan naar een wondermooi land.
Met sawahs en dessa's en palmen en zon,
maar met een geweer in de hand.
Ik weet niet of ik daar gelukkig word.
Ik weet niet of ik dat verdien.
D'r is nog maar één ding, dat weet ik secuur,
Dat ik jullie daarginds niet zal zien.
Nou
tabé dan ...
Dag
moeder, ouwe. Ik schrijf je gauw.
Als jij mijn portretje beziet.
Dan moet je niet huilen, het is beter zo.
Je zei toch: Ik deugde hier niet.
En als ik krepeer in dat warme land,
en voorgoed van de vlakte verdwijn.
Mijn laatste gedachte, mijn laatste woord,
zal voor jou oude stakker zijn.
Nou
tabé dan ...
|
90.
ON THE BORDER (Al
Stewart)
Fishing
boats go out across the evening water
Smuggling guns and arms across the Spanish border
The wind whips up the waves so load
The ghost moon sails among the clouds,
on the border.
On
my wall the colours of the maps are running
From Africa the words they talk of changes coming
The torches flare up in the night
The hand that sets the farms alight
Has spread the word to those who're waiting,
on the border.
In
the village where I grew up
Nothing seems the same
Still you never see the change from day to day
No one notices the customs slip away.
Late
last night the rain was knocking at my window
I moved across the darkened room and in the lampglow
I thought I saw down in he street
The spirit of the century
Telling that we're all standing, on the border
In
the islands where I grew up
Nothing seems the same
It's just patterns that remain
An empty shell.
But there's a strangeness in the air you feel too well.
Fishing
boats go out across the evening water
Smuggling guns and arms across the Spanish border
The wind whips up the waves so load
The ghost moon sails among the clouds,
on the border.
On
the border (5x)
|